həvə

is. Xalça, palaz və s. toxuyarkən ilməkləri döyüb yerində bərkitmək üçün (bəzi heyvanların buynuzundan, yaxud da metaldan və s. dən qayrılan) ucu kəsik, dişli alət. <Ləbbeyk> . . boyaqdan yenicə çıxmış əlvan ipləri yan-yörəsinə tökür, . . həvəni qayışına taxır, yumaqları top kimi oynada-oynada həvəslə işləyirdi. M. C..